Mosty adhezyjne

Są to uzupełnienia podobne do mostów tradycyjnych – z tą różnicą, że nie trzeba oszlifowywać (czasami w niewielkim stopniu) zębów filarowych. Najczęściej wykonujemy je z kompozytu lub cyrkonu. Traktujemy je głównie jako pracę tymczasową np. pod wgajającym się implantem. Mogą być również cementowane na stałe na naturalnych zębach pacjenta.

Istnieje kilka sposobów mocowania tego rodzaju uzupełnień protetycznych (m.in. za pomocą doklejania specjalnych „skrzydełek” do sąsiednich, zdrowych zębów). O wybranej technice decyduje lekarz, który na pierwszej wizycie oceni stan uzębienia pacjenta oraz zaproponuje najdogodniejsze dla niego rozwiązanie.

Wskazania

Zastosowanie mostów adhezyjnych zaleca się w przypadku pojedynczych ubytków w szczęce, a także jako rozwiązania tymczasowe – na przykład przed wstawieniem stałych mostów bądź też implantów.

Przeciwwskazania

W niektórych przypadkach nie jest zalecane stosowanie mostów adhezyjnych. Dotyczy to między innymi pacjentów z bruksizmem, niektórymi wadami zgryzu, próchnicą zębów filarowych, a także osób poniżej 16 roku życia.

Zalety:

• minimalna inwazja w zęby sąsiednie,
• brak konieczności znieczulenia do zabiegu (założenie mostów adhezyjnych jest bezbolesne),
• krótki czas wykonania,
• łatwość ewentualnej naprawy.

Wady:

• przeciążenia zębów filarowych,
• trudności w czyszczeniu,
• możliwe przebarwienia kompozytu (szczególnie przy niedostatecznej higienie jamy ustnej),
• jest to tzw. praca łączona (w przypadku pojawienia się problemu z zębem filarowym, dotyczy on najczęściej całej pracy),
• zanik tkanki kostnej pod przęsłem mostu,
• problemy z trwałością pracy (w niektórych przypadkach częste odklejanie pracy).